گاهی فکر میکنم چرا نثرم خیلی خوب نیست. بعضی متن ها را که می خونم (بخصوص وبلاگ (س-ن) را) واقعا به حال نویسندش قبطه می خورم که چه جوری اینقدر قشنگ می نویسه. شاید که نه حتما طرف عشقی، تالمی چیزی داره که می تونه انقدر هنرمندانه بنویسه. اما من خیلی رک و راست می نویسم. هیچ چیز هنرمندانه ای تو نوشته هام ندارم.
الهی ی ی ی
تو هم خوب می نویسی گلم...
مطمئن باش اگه خوب نمی نوشتی نظر نمی دادم...
با ا ا ا ا ا ا ی
من راجع به نوع نثرت نظری ندارم اما فکری که پشت این نوشته ها هست به نظرم جالبه. مهم هم همینه اصلن.
همین طوری رک و راست نوشتن مناسب وبلاگ کسی هست که اسم وبلاگش "خود ِ خود ِ خودم" هست!
چرا فکر می‌کنی باید جور دیگه بنویسی؟!
این جور تفکر شبیه همون نوع تفکری نیست که تو پست "محدودیت فکر" ازش انتقاد کرده بودی؟!