۱-فکر کن شروع کردی کتاب فقر فلسفه مارکس را بخوانی. 

۲-فکر کن وقتی از درس خوندن خسته میشی و می خوای یه کم استراحت کنی گاهی میری وبلاگ دیگران را می خونی تا یه کم فضای ذهنیت از درس و مقاله و... دور شه. 

۳-فکر کن گاهی به صورت رندوم وبی رو پیدا می کنی می خونی. 

۴-فکر کن امشب تو یه وبلاگ می خوندم که همسر یک مهندس فوق لیسانس (از یک دانشگاه معتبر) هم سن خودم که الانم استاد دانشگاهه (فکر کنم آزاد تو یه شهرستان)، که خودشم لیسانس داره آرزوی داشتن خونه پنجاه متری تو پونک را داره (تازه مرده سه تا چهار روز هفته میره شهرستان) به قول زنه، مرده روزهایی هم که تهرانه دو تا جا کار میکنه. 

ببین چه اعصابی ازم خورد شد. مثلا اومده بودم فکرم آروم شه برگردم سر درسم. من نمی دونم اقتصاد این مملکت بر چه مبنایی اداره میشه. 

مارکس فیلسوف و شخصیت مورد علاقه من نیست و جذابیتی هم برام نداره ولی فقط بابت اینکه به دنبال راهی برای رفع تبعیض و بی عدالتی بوده و هدفش ارتقای زندگی افراد کم درآمد و فقیر ولی زحمتکش بوده تحسینش می کنم.   

واقعا الان در کشور ما یک عده به سختی زندگی می کنند و هیچ کس هم شرایطشونو درک نمی کنه. از خودم خجالت کشیدم. واقعا متاسفم برای خودم که زیادی دیگه تو مسائل خودم غرق شدم و کمتر به فکر دیگران هستم. قدیما بهتر بودم.