وابستگی حس عجیبیه. گاهی وقتها، آدم به چیزی، کسی یا حالتی وابسته میشه. دلش می خواد این حس دوام داشته باشه. ولی از یک طرف دنیا، دنیای دل کندنه. حالا هر کسی بتونه بین وابستگیهاش و دلکندنهاش تعادل برقرار کنه برده. وگرنه گاهی این وابستگی ها منجر به توقف در اون حالت، موقعیت و لحظه میشه و ممکنه آدم از جریان زندگیش عقب بمونه. از طرف دیگه دل کندنهای زیادی و به چیزی دل نبستن هم می تونه آدم را از درون تهی کنه و بعد از یک مدت آدم ببینه ای بابا چه چیزها، لحظات و اشخاصی در زندگیش بودند که بدون توجه به آنها، وقتشو تلف کرده یا درست از اون لحظه ای که براش پیش آمده استفاده نکرده.
دوست ندارم کسی بهم وابسته بشه. بدم میاد.
salam dabare konkor arshad rahnamiym kon mamnoon misham reshte modiriyat.on yeki weblogeto behem nadadi ta linket konam.montazeretam