خاطرات فردی، گروهی یا ملی یکی از بزرگترین موانع در برابر بی هویتی یا تغییر هویت انسانهاست. دیکتاتورها همیشه در پی زدودن خاطرات شخصی، گروهی و ملی انسانها و جایگزینی یا تحریف آنها مطابق میل خود هستند. در این صورت است که خاطرات، علایق و سلیقه های انسان، همان میل و اراده دیکتاتور شده و او قادر است هر دروغی را براحتی در ذهن ها فرو کند. در این حال جامعه دچار بی هویتی، سرگردانی و اضمحلال شده و هر یاوه ای رنگ حقیقت به خود می گیرد. اینچنین است که از اسطوره ها، متفکران و قهرمانان ملی و قومی که در خاطرات ملت خود جای دارند هویت زدایی شده و اینان کم کم به شکل و شمایل دیکتاتور حاکم در می آیند و چنین است آغاز فروپاشی یک قوم یا ملت.