زمستان

زمستان هم آمد. پاییز هم رفت. خیام میگه: 

چون می گذرد عمر چه شیرین و چه تلخ           پیمانه چو پر شد چه نیشابور و چه بلخ 

خوش باش که بعد از من و تو ماه بسی            از سلخ به غره آید و از غره به سلخ

در این دنیا هر چیزی تاریخ انقضایی داره. خیلی باید مواظب بود که قبل از اینکه تاریخ انقضای طبیعیمون برسه، تمام نشده باشیم.