مثلث ایرانی

امروزه با گسترش ارتباطات و بالطبع کوچک شدن جهان، دیگر مثل سابق قومیت و ملیت معنا ندارد و بیشتر فردیت و شخصیت انسانها اهمیت می یابد ولی به هر حال هنوز یک سری ویژگی های قومی و ملی هست که شخصیت افراد هم از آنها تاثر می پذیرد. به عبارتی فرد بر اجتماع اطراف خود تاثیر گذاشته و همچنین تاثیر می پذیرد. بر این اساس هر قوم یا ملتی یک سری ویژگی های شخصیتی مخصوص به خود دارد که ریشه هایی تاریخی، جغرافیایی و اقتصادی دارد. این خصوصیات هم طبعا بر سرنوشت آن افراد تاثیرگذار است و مسلما جایگاه هر ملت هم تا حدودی ناشی از این ویژگی ها می باشد. ما ایرانی ها هم بر این مبنا دارای یک سری ویژگی ها و خصوصیات خوب و بد هستیم که در وضعیت فعلی ما نقش دارند. از جمله ویژگی های بدی که متاسفانه در حال عمومیت یافتن است می توان به سه ضلع دروغگویی، تنبلی و دزدی اشاره کرد. البته قطعا ایرانی ها ویژگی های نیکو و خوبی هم دارند که در این متن منظور من نیستند.  

 دروغگویی: درصد قابل توجهی از ما ایرانی ها به هر دلیلی دروغ می گوییم. 

تنبلی: بازده کار در کشور ما بسیار پایین است و اصولا بیشتر ایرانی ها کار خود را جدی نمی گیرند و به اصطلاح دودر می کنند. تازه به این کار خود می بالند.

دزدی:درصد زیادی از مردم در هر جایگاهی که هستند از آن مقام سواستفاده مادی یا حداقل پارتی بازی می کنند.  

پ.ن.1. باز هم تاکید می کنم برخی از ما ایرانی ها این ویژگی ها را داریم و هنوز آدم خوب پیدا می شود. 

پ.ن.2. من چندان به دسته بندی های ملیتی و قومیتی معتقد نیستم بلکه بیشتر به فردیت آدم ها اعتقاد دارم