تو زندگی بعضی ها دوست دارند که تماشاچی باشند، عده ای دوست دارند که بازیگر باشند و عده کمتری کارگردان. حتی بعضی مواقع طرف هم کارگردان هستش و هم بازیگر.
من بیشتر کارگردانی را دوست دارم، حالا نمی دونم چقدر در واقعیت تونستم اونطوری که می خوام باشم، نمی دونم که نه ولی دقیق نمی دونم شاید در آینده بهتر بتونم به این سوال جواب بدم.
یه روز در حال پیاده روی دیدم، برگهای روی زمین هم سو با وزش باد، به چپ و راست می رن. با خودم گفتم، نباید اجازه بدی، در دست سرنوشت مثل همین برگهای در دست باد باشی. باید خودت سرنوشتتو رقم بزنی و اونو در اختیار بگیری.
بهترین کارگردان کسی هست که زندگی چنان پر مفهومی می سازه که حتی بدون اینکه خودش بخواد، چگونه زیستن رو به بقیه هم می آموزه