این تاریخی که ما می شناسیم، واقعا چند درصدش حقیقته؟
به نظر من مهمتر از حقیقی یا دروغین بودن وقایع تاریخی، روند تاریخه که مهمه. مهم نیست که مثلا فلان شخص در چه سالی به سلطنت رسید یا نرسید یا فرضا آدم خوبی بود یا نبود. مهم اینه که به هر حال از بدو آفرینش انسان، تاریخ یک روند تکاملی داشته تا به اینجا رسیده که واقعا با مطالعه اون درک بهتری از انسان و زندگی بدست می یاد.
منم اعتقاد دارم که سیر تاریخ، فارغ از جزییاتش باعث شده که اینی باشیم که الان هستیم ولی گاهی نسبت به حقیقت همه چیز دچار شک می شم. حتی همین الان نسبت به درستی چیزی که گفتم شک کردم. مگه بررسی تاریخ چیزی جز کسب عبرت برای رسیدن به بینش بالاتره؟ پس اگر چیزی که می شناسیم با حقیقت متفاوت باشه و صداهای برحقی که در گلو خفه شده و ناحق جلوه داده شده رو تشخیص ندیم، چطور قضاوت کنیم؟
نه بررسی تاریخ یکی از کاربردهاش رسیدن به بینشی بالاتره نه همش. اگه از منظری دیگه به قضیه نگاه کنیم میبینیم که اصلا تاریخ هویت انسانها را می سازه و ما بدون تاریخ هیچی نیستیم. منظور من از تاریخ، وقایع شماری و ثبت آمار نیست که در کتابهای درسی تاریخ اومده نه، منظورم نگاهی عمیق و تحلیلی به تاریخ، روند وقایع، و چرایی اونهاست. تعریف حقیقت هم خیلی سخته. ببین حقیقت الان من و تو هستیم. حالا چه روندی طی شده که من و تو و مردم دیگه به اینجا رسیدیم و الان هستیم همون تاریخ میشه. از یه دیدگاه هم میشه گفت که خفه شدن صداهای بر حق خودش یه جورایی ضرورت تاریخی بوده. قضیه دیالکتیک و تز و آنتی تز و ... را در نظر بگیر.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
این تاریخی که ما می شناسیم، واقعا چند درصدش حقیقته؟
به نظر من مهمتر از حقیقی یا دروغین بودن وقایع تاریخی، روند تاریخه که مهمه. مهم نیست که مثلا فلان شخص در چه سالی به سلطنت رسید یا نرسید یا فرضا آدم خوبی بود یا نبود. مهم اینه که به هر حال از بدو آفرینش انسان، تاریخ یک روند تکاملی داشته تا به اینجا رسیده که واقعا با مطالعه اون درک بهتری از انسان و زندگی بدست می یاد.
منم اعتقاد دارم که سیر تاریخ، فارغ از جزییاتش باعث شده که اینی باشیم که الان هستیم ولی گاهی نسبت به حقیقت همه چیز دچار شک می شم. حتی همین الان نسبت به درستی چیزی که گفتم شک کردم.
مگه بررسی تاریخ چیزی جز کسب عبرت برای رسیدن به بینش بالاتره؟ پس اگر چیزی که می شناسیم با حقیقت متفاوت باشه و صداهای برحقی که در گلو خفه شده و ناحق جلوه داده شده رو تشخیص ندیم، چطور قضاوت کنیم؟
نه بررسی تاریخ یکی از کاربردهاش رسیدن به بینشی بالاتره نه همش. اگه از منظری دیگه به قضیه نگاه کنیم میبینیم که اصلا تاریخ هویت انسانها را می سازه و ما بدون تاریخ هیچی نیستیم. منظور من از تاریخ، وقایع شماری و ثبت آمار نیست که در کتابهای درسی تاریخ اومده نه، منظورم نگاهی عمیق و تحلیلی به تاریخ، روند وقایع، و چرایی اونهاست.
تعریف حقیقت هم خیلی سخته. ببین حقیقت الان من و تو هستیم. حالا چه روندی طی شده که من و تو و مردم دیگه به اینجا رسیدیم و الان هستیم همون تاریخ میشه. از یه دیدگاه هم میشه گفت که خفه شدن صداهای بر حق خودش یه جورایی ضرورت تاریخی بوده. قضیه دیالکتیک و تز و آنتی تز و ... را در نظر بگیر.