هانا آرنت به حوزه بروز برای آدم ها اهمیت زیادی داده و معتقده در این حوزه هست که انسانها با عمل و کردار و گفتارشون می توانند باعث تعالی خودشون و بقیه بشن و در عین حال فردیت و تشخص و هویت خودشونو به ثبات برسونن.
جدا هم هر آدمی تو زندگیش حوزه بروزی داره. حالا این حوزه می تونه انقدر کوچک باشه که خودشم توش بزور جا بشه و می تونه انقدر بزرگ باشه که نشه براحتی محدوده هاشو تشخیص داد. در ضمن کیفیت این حوزه بروز هم اهمیت زیادی داره. از یک منظر دیگه هم این امر آدمو یاد اون شعر مولوی می اندازه که در مورد اون مگسه و کثافت های دور و برش می اندازه و همینطور این شعر که میگه:
ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست عرض خود می بری و زحمت ما میداری
این منو یاد یه شعری انداخت:
دوست تو، از تو به باید
تا تو را به عقل و دین بیافزاید
شاید یه کم بی ربط به نظر برسه ولی افرادی که اطراف آدمی هستند، جز حوزه بروز محسوب می شن. اونا می تونند نقش فعال کننده یا بازدارنده داشته باشند