دم از انسانیت زدن گاهی اوقات بجای اینکه نشون دهنده عظمت روحی و... طرف باشه نشونه ضعف طرفه. 

انسانیت باید تو رفتار و کردار آدم ها باشه. 

بعضی ها وقتی کم میارن به حرف های قشنگ رو می یارن. بهتره که آدم همیشه تو رفتارش انسانیت دیده بشه نه تو حرفاش. 

بعضی مواقع آدم ها در چنبره خودخواهی ها، غرور، خودبزرگبینی ها و... گرفتارن با این حال، دنیا که کار خودشو داره میکنه، طبعا این تضاد بین دنیای ذهن آدم ها با واقعیت بیرونی به مرور زمان بیشتر میشه و طرف کم کم، کم میاره، از اون موقع است که بجای قبول اشتباهات و حرکت به سمت جبران طرف کم میاره و توجیهات با استفاده از انسانیت و... شروع میشه. 

فقط نمی دونم کی قراره آدمها به خودشون بیان.